WIĘKSZE MÓZGI POZWALAJĄ WIĘCEJ PLOTKOWAĆ CZ. II
Dunbar wpadł na pomysł, że rozstrzygającą przewagę zapewniła ludziom możliwość plotkowania, gdy sporządził wykres wielkości mózgu u naczelnych, od karłowatych lemurów po makaki. Następnie zbadał korelację wielkości mózgu z liczebnością grup, w jakich żyje dany gatunek. Przekonał się wtedy, że mózg, a zwłaszcza kora mózgowa, czyli warstwa zewnętrzna, będąca siedzibą wyższych funkcji umysłowych, rośnie wraz z wielkością grupy. Naczelne żyjące w największych grupach i dysponujące największymi mózgami – pawiany, makaki, szympansy i ludzie – spędzają najwięcej czasu na ziemi, na otwartej sawannie lub na skraju lasu. To bardzo złożone środowisko, ale łatwo tam paść ofiarą lwów. Wobec tego struktura stadna ma duże znaczenie, gdyż ułatwia czuwanie i wykrywanie drapieżników. W większych grupach jest również więcej okazji do kontaktów społecznych. Jak pisze Dunbar, mózg był po prostu konieczny do przetrwania w złożonej społeczności.
Czytaj więcej